Ontdek elke donderdag ongehoorde verhalen over Kansas City.Check je inbox, je zou iets van ons moeten zien.Zoals wat je ziet?Schrijf je in voor onze nieuwsbrief voor meer van dit soort verhalen.Het valt elke donderdag in je inbox.Check je inbox, je zou iets van ons moeten zien.WESTON, Missouri – Het begon met een reis naar een antiekwinkelcentrum en een bod van $ 50 op wat John Pottie dacht dat een oude prent was.Nu is het zijn leven.Toen Pottie het stuk opnieuw ging inlijsten, ontdekte hij dat de gedetailleerde biljartscène die hij had gekocht in feite een geweven stuk zijde was.Geïnspireerd door de ongewone vondst bezocht Pottie bibliotheken en musea op zoek naar informatie over het stuk en de kunstvorm.Hij kwam met lege handen weg.Het leek alsof niemand iets wist van het zijden kunstwerk dat hij was tegengekomen.Veertig jaar later is hij de oprichter en curator van The National Silk Art Museum in de bed-and-breakfaststad Weston, slechts 40 minuten ten noorden van Kansas City.Sinds zijn eerste vondst heeft Pottie zich toegewijd aan het ontdekken en bewaren van de geschiedenis van deze ingewikkelde en technische kunstvorm."Eenenveertig jaar (van) voornamelijk onderzoek", zei Pottie over zijn leven in het veld.“Het grootste deel hiervan is verzameld voordat er zoiets als internet bestond.”In het begin doorzocht Pottie de gele pagina's naar veilinghuizen, kunstgalerijen en antiekwinkels, stuurde vervolgens verzoeken om zijden stukken in en wachtte op een reactie.Het was in het voordeel van Pottie dat er weinig kennis over de kunstvorm bestond.Hij was in staat om stukken te verzamelen voor een fractie van hun waarde.Hij vond enkele stukken voor slechts $ 10, en bouwde een museum dat nu meer dan 500 werken van zijdekunst bezit.Veel van de stukken zijn unieke werken.Anderen waren nog nooit tentoongesteld voordat ze in Weston aankwamen.De lijsten aan de muren van Pottie zijn meer dan alleen ingewikkelde kunstwerken.Ze vertegenwoordigen ook de vroege geschiedenis van technologieën die we elke dag gebruiken.Stukken in het museum zijn gemaakt met de jacquardweefmachine.De machine (uitgevonden in de 18e eeuw) werd gevoed met rijen handgemaakte ponskaarten die bepaalde hendels zouden informeren om afhankelijk van het patroon omhoog of omlaag te gaan.Ponskaarten werden op dezelfde manier gebruikt om de eerste IBM-computers te programmeren en gegevens op te slaan.In het midden van zijn lobby heeft Pottie een groot jacquardweefgetouw uit Dresden, Duitsland.Brandplekken op de benen markeren de bombardementen op de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog.“Zonder dit kleine apparaatje hier, zou je geen laptops, geen mobiele telefoons hebben.Daar is het allemaal mee begonnen,' zei Pottie.Natuurlijk was de machine maar een onderdeel van het proces.Kunstenaars moesten nog wekenlang werken om van een olieverfschilderij de gedetailleerde zijden stukken te maken die Pottie heeft bewaard.Eerst veranderden kunstenaars de schilderijen in 'tekenfilms' met rasters van kleine stippen, die vervolgens zouden worden omgezet in ponskaarten, met de hand aan elkaar genaaid en door de weefmachines zouden worden gevoerd.Dit maakte effectief de automatisering van het weven mogelijk, wat voorheen een lange, kostbare productie was.Hoewel deze technologie automatisering mogelijk maakte, was het nog steeds een langdurig en zeker niet gemakkelijk proces.Voor een zijdeweefsel ter grootte van een stuk computerpapier, zei Pottie dat er 24.000 individuele ponskaarten nodig waren, met de hand aan elkaar genaaid, om de machine te informeren.Stelt u zich de hoofdpijn eens voor als er een defect raakt.'Ze zijn zeldzaam,' zei Pottie."Met dat proces is de productie beperkt, want met zoveel ponskaarten die met de hand aan elkaar zijn genaaid, staat dat een ramp te gebeuren."In 2013 opende Pottie het museum in wat ooit de bank in de binnenstad was.Voorheen had hij een restaurant met een Duitse keuken in Weston, waar hij de collectie sinds 2003 tentoonstelde.Zo zag Pauline Verbeek, voorzitter van de vezelafdeling van het Kansas City Art Institute, voor het eerst de collectie van Pottie.Verbeek zei geschokt te zijn toen ze de collectie zelf zag nadat een buurvrouw haar had aangeraden de reis te maken."Ik moet zeggen dat ik... niet alleen onder de indruk was, maar ook met stomheid geslagen", zei Verbeek."Omdat het niet is wat je verwacht te vinden als je textiel begrijpt."De meeste mensen, zoals Pottie toen hij voor het eerst begon, hebben geen idee van de werkelijke waarde van deze stukken.Verbeek kent de geschiedenis van de technologie en de hoeveelheid arbeid achter elk van Potties stukken, dus het was nog schokkender toen ze Neyret Frères' geweven ansichtkaarten aan zijn muren zag."Het is behoorlijk belangrijk wat deze collectie is," zei Verbeek.'Ik moet zeggen dat ik... niet alleen onder de indruk was, maar ook verbijsterd.Want het is niet wat je verwacht te vinden als je textiel begrijpt.”Onlangs werkte Verbeek mee aan het creëren van een vergrote versie van een wandtapijt dat past bij een huidige weeftentoonstelling in het Nelson-Atkins Museum of Art.Veel mensen begrijpen de fijne kneepjes van wandtapijten niet, dus het model is bedoeld om het gedetailleerde proces uit te leggen.Wandtapijten zijn populairder dan Pottie's zijden stukken, en op grotere schaal, dus ze stelt zich voor dat het voor veel bezoekers moeilijk is om de betekenis van Pottie's collectie te begrijpen door er alleen maar naar te kijken."Ze zien eruit als schilderijen... als je er niet bijna onder een microscoop naar kijkt, want het is zo fijn, het is zo gedetailleerd", zei Verbeek.Pottie's passie voor de kunst en het onderzoek dat hij heeft gedaan, maken hem een ​​geweldige leraar voor bezoekers.Voor degenen die uren in het museum kunnen doorbrengen, kan hij achter elk stuk een verhaal vertellen.Overweeg bijvoorbeeld een klein stukje met de afbeelding van de Franse vrouw Charlotte Corday.Pottie vertelde het verhaal van Corday, een Franse republikeinse journalist die tijdens de Franse Revolutie onder de guillotine werd geëxecuteerd voor het vermoorden van het hoofd van de democratische pers.Daar draait het allemaal om voor Pottie.Hij verwerft niet alleen de stukken, maar vindt hun verhaal.Hij heeft enkele kunstwerken van zijde die hun originele olieverfschilderijen hebben overleefd.Anderen zijn de wandtapijtenversies van schilderijen die in het Metropolitan Museum of Art hangen, of lokaal in het Nelson-Atkins Museum of Art.Voorafgaand aan de pandemie zou Pottie bezoekers hebben uit alle 50 staten en andere landen.Op een gemiddelde week zou hij honderden bezoekers zien.'Als je van geschiedenis houdt, moet je hier zijn,' zei Pottie.“Victoriaanse en Edwardiaanse kunst, hier moet je zijn.”Zowat iedereen die dit museum tegenkomt, zal iets vinden om mee te verbinden.Zijn uitgebreide collectie bevat Franse, Duitse, Spaanse en Engelse weefsels.Hij heeft een in zijde geweven ansichtkaart gestuurd door Ernest Hemingway tijdens zijn verblijf in Frankrijk, bladwijzers met voetballers, voormalige presidenten, romantische taferelen en bijbelse verhalen.Twee jaar nadat hij voor het eerst de biljartscene had gekocht waar het allemaal mee begon, kwam Pottie er eindelijk achter dat het stuk van de Engelse zijdewever Thomas Stevens was.Nu heeft Pottie een hele galerij met Stevens' werken in zijn museum.Pottie is voorlopig het levende leerboek over zijdekunst.Zijn boeken over textielgeschiedenis komen niet in de buurt van de kennis die hij heeft verzameld.Naarmate Pottie ouder wordt, hoopt hij een eigen leerboek te maken om zijn kennis buiten de museummuren te krijgen.Naast het leerboek hoopt hij verder te komen met een digitale versie van het museum als onderzoeks- en referentiebasis van de collectie."Op die manier zal mijn informatie die ik heb verzameld ergens online zijn voor iemand," zei Pottie.De collectie van Pottie is belangrijk voor de geschiedenis van deze kunst.Verbeek zei te hopen dat op een dag meer mensen de collectie, wereldwijd, zouden kunnen zien zonder fysiek naar Weston te hoeven reizen.'Er is een juweel verborgen in Weston,' zei Verbeek.De collectie beslaat een periode in de kunstgeschiedenis die volgens Verbeek uniek en controversieel was.Hoewel de jacquardmachine een ongelooflijke innovatie was, zorgde het er ook voor dat sommige traditionele wevers failliet gingen.De cirkel is rond nu Verbeek studenten leert hoe ze een computergestuurde jacquardmachine kunnen programmeren in haar textiellab.Dezelfde machine die als basis diende voor vroege computers, kan nu worden geautomatiseerd door een computer.“Het is interessant om te zien waar die technologie ons nu vindt”, zegt Verbeek."We zijn rond in die ontwikkeling."Ze heeft zelfs enkele studenten die de technologie kunnen begrijpen op basis van hun computervaardigheden, en zonder enige weefinstructie.De technologie en de apparatuur zijn niet alleen belangrijk voor textiel, maar ook voor het gesprek over digitale hulpmiddelen in de kunstwereld.“Het wekt nu een hernieuwde interesse in textiel op”, zegt Verbeek.Pottie's museum in Weston biedt zeker een beetje reflectie, zelfs voor degenen die geen kennis hebben van textielkunst.Het National Silk Art Museum is geopend van dinsdag tot en met zaterdag om 11.30 uur en bevindt zich op 423 Main St. in Weston, Missouri.Cami Koons dekt landelijke zaken voor Kansas City PBS in samenwerking met Report for America.Catherine Hoffman dekt gemeenschapszaken en cultuur voor Kansas City PBS in samenwerking met Report for America.Ontdek elke donderdag meer ongehoorde verhalen over Kansas City.Check je inbox, je zou iets van ons moeten zien.door Sandy Woodson |20-05-2022door Brad Austin |13-05-2022door Julius A. Karash |13-05-2022door Cami Koons |05-12-2022door Brad Austin |05-06-2022door Clarence Dennis |05-06-2022door meerdere verslaggevers |29-04-2022door Cody Boston |28-04-2022door Cami Koons |28-04-2022door Bill Tammeus |24-04-2022Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.Verplichte velden zijn gemarkeerd *Bewaar mijn naam, e-mailadres en website in deze browser voor de volgende keer dat ik een reactie plaats.Stel me per e-mail op de hoogte van opvolgend commentaar.Houd mij per e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.Wanneer je je aanmeldt voor de nieuwsbrief van Flatland, krijg je elke donderdag Kansas City-verhalen in je inbox.Vergeet niet elke donderdag uw inbox te controleren op een nieuwe e-mail van ons.Wilt u zich aanmelden met een ander e-mailadres?Voeg hieronder uw e-mailadres toe.