Die ene speciale stoel, het uitzicht, je werkkamer of dat erfstuk aan de muur. Wat maakt dat jij je thuis voelt? Die vraagt legt Vrij Weekendmagazine vandaag voor aan Mariëtte Wolbert. „In mijn atelier ben ik thuis.”

Zo’n 29 jaar geleden lieten ontwerpster Mariëtte en haar man Colja het centrum van Eindhoven achter zich voor een nieuwbouwwoning in Purmerend. „Mijn man werkte in Amsterdam-Noord en hier in Purmerend vonden we een huis met praktijkruimte waarin ik mijn atelier kon inrichten.”

Dat atelier - met keukentje onder de trap - is op de begane grond. Er staan stellingkasten vol dozen, maar een ander opvallend element in het atelier is een weefgetouw. Daar heeft Mariëtte in het verleden heel wat uren achter versleten. „Weven is mijn expertise. Ik doe er nu nog maar weinig mee, omdat het best tijdrovend werk is. Zelfs nu die aan de computer is gekoppeld, maar ik kan hem niet weg doen.”

Doordat ze zoveel aan het weven is geweest, heeft ze hem in haar ontwerpen niet meer nodig. „Door al dat weven weet ik precies hoe kleuren in elkaar zitten. Ik maak ook nooit meer proefdrukken van mijn ontwerpen en het is soms spannend hoe een zending uit Portugal komt, maar het klopt altijd met wat ik in mijn hoofd had.”

In Portugal wordt het keukentextiel geproduceerd dat Mariëtte ontwerpt.

„Ik heb textiel gestudeerd aan wat nu de Design Academy is in Eindhoven. Daarna heb ik meubelstoffen, tapijten en behang ontworpen voor onder meer De Ploeg. Rode draad in mijn werk zijn altijd theedoeken geweest. Die heb ik ontworpen voor Elias, Bunzlau Castle, de Bijenkorf en Hema. In de meeste huishoudens waar ik kom, kom ik wel een theedoek van mijn hand tegen. In 2014 besloot ik voor mezelf te beginnen en heb ik een eigen lijn keukentextiel op de markt gebracht.”

Inmiddels hangt die ook in heel wat keukens en zijn twee van haar ontwerpen - Baan-Brekend en Woven Windmill - aangekocht door het Stedelijk Museum in Amsterdam. „Ik noem mezelf ook wel de koningin van het keukentextiel. Bij mijn verwarmingsmonteur tot bekende voetballers; mijn theedoeken vind je op veel plekken terug.”

In de dozen in de stellingkast zit haar voorraad. „Dat is lang niet alles, want ik heb ook een tijdje dozen opgeslagen in de slaapkamers van onze twee dochters, die inmiddels al het huis uit waren. Nu heb ik een opslag elders.”

Boven het atelier, op de eerste verdieping, zijn de keuken en woonkamer. Op de vloer ligt uiteraard een ’Wolbert’. „We hebben weinig veranderd aan ons interieur, dat tegenwoordig weer helemaal hip is door de opleving van vintage uit de jaren 70 en 80.”

Veel reacties krijgt ze altijd op haar toilet. Een klein museum, want het hangt vol met kunstwerken van onder anderen Gea Karhof, Piep van Sante en Marjoke Staal. „Sommige kunstenaars kijken me wel eens vreemd aan als ik vertel dat ze op de wc komen te hangen. Maar ik zie het als een zenruimte waarin je even rustig rond kunt kijken.”

Een opvallend kunstwerk boven aan de trap is van Peter Verdonk. „Ik ben groot fan van zijn schilderijen, waarin hij veel met structuren werkt. Ik hou van die ribbelstructuren. Die zie je ook in net omgeploegde akkers of in lavendelvelden. Zelf werk ik ook graag met structuren.”

Vanuit de keuken kijken ze uit op het kanaal de Where. „Ik hou van de lucht van Noord-Holland en de reflectie ervan in het water. Jammer genoeg wordt de hele omgeving nu bebouwd. Ik snap dat er gewoond moet worden, maar ooit was het hier zo’n industrieel gebiedje en dat vond ik leuk. Het wordt nu zo netjes allemaal, maar goed: het is wel dicht bij het centrum.”

De website van Wolbert is hier te vinden.

Waar ben jij lekker thuis? Mail naar vrij@mediahuis.nl

Video: Erna Faust en Nanska van de Laar

Wil je dagelijks alle hoogtepunten uit het nieuws in je inbox?