Oorlogsveteraan James Pobanz uit Afghanistan stopte zaterdagochtend bij het appartementencomplex Wurzbach Manor met een matras in het bed van zijn pick-up.Het strijdplan: afleveren bij een Afghaanse familie die zich onlangs in San Antonio had gevestigd.Maar op deze dag waren er meer matrassen en boxsprings en moesten we verschillende stops maken bij het complex, een bij het huis van een Iraakse vrouw, Buzdan Farhan, die vier jaar geleden naar de VS kwam, op de vlucht voor een land waar iedereen in haar familie behalve dat een zoon was overleden.Een groep mannen omhelsde de matras en liep er langzaam en voorzichtig mee een trappenhuis op.Even later plaatsten ze het voorzichtig in een slaapkamer.'Maak je geen zorgen,' zei ze, 'ik hou van mijn bed.Shukran.”Shukran is Arabisch voor bedankt, en in dit geval, zei Farhana Khan van de Razakaar Foundation, die werkt met vluchtelingen en VetStrong, een miljoen bedankt.Farhan kuste de schouder van een man en deelde flatbread uit die ze die ochtend had gemaakt voor vrijwilligers van VetStrong, een groep opgericht door Pobanz, die een masterdiploma in sociaal werk heeft behaald aan de Universiteit van Texas in San Antonio.Ze stond bij een stapel van het dikke, warme brood, zorgvuldig bedekt met een doek, huilde en veegde haar ogen af.Maar de tranen vielen nog steeds.Om vrijwilligerswerk te doen, meubels te doneren of financiële bijdragen te leveren aan VetStrong, gaat u naar de homepage, vetstrongdotorg.wpcomstaging.com, logt u in op Facebook op www.facebook.com/VetStrong18 of belt u (210) 239-8399.Pobanz en zijn team, die een oude witte bakwagen gebruikten die van de luchtmacht was geweest voordat VetStrong hem voor $ 3.500 kocht - en vervolgens nog eens $ 3.500 uitgaf om het op te knappen - brachten een lading meubels van een magazijn naar het appartementencomplex.Van daaruit moesten ze meer meubels halen voor een dakloze veteraan en die ook bezorgen.Misschien volgt er daarna nog een levering en komt er zondag nog een.Dat is een typisch weekend, en het trok een kleine groep supporters die blauwe VetStrong T-shirts droegen, een van hen William Scott, een verslavingstherapeut en veteraan uit de Vietnamoorlog die zich bij de groep voegde nadat hij vier jaar geleden naar San Antonio was verhuisd.In die tijd hielp VetStrong vooral dakloze veteranen om in hun appartementen te verblijven.Meer dan enkelen hadden hun huis verlaten.“Ik ben om verschillende redenen lid geworden.Ik werd clean en nuchter in 2002, 19 jaar geleden', zei Scott.“Voordat ik clean en nuchter werd, zat ik in en uit de gevangenis.Ik was twee jaar dakloos in de straten van Nashville, dus ik weet hoe het is om dakloos te zijn.En als je aan het herstellen bent, moet je ook teruggeven."Dit is een carrousel.Gebruik de knoppen Volgende en Vorige om te navigerenDe Afghaanse vluchteling Sharifullah Jankk helpt op zaterdag 28 augustus 2021 de veteraan Erwin Frantti met het verplaatsen van een bed in de appartementen van Wurzbach Manor.Dustin Schlosser is een lucht- en ruimtevaartingenieur uit San Antonio die bij de groep kwam toen het begon.Hoewel hij geen militaire achtergrond of master in sociaal werk heeft zoals Pobanz, heeft de ervaring van het ontmoeten van dakloze veteranen hem doen praten en misschien denken als een maatschappelijk werker."Het is duidelijk dat ik niet in het leger zit, maar gezien wat onze veteranen hebben meegemaakt en de leefsituaties waarin ze zich bevinden, doe ik dit ook, omdat ik weet dat het hen helpt," zei hij.“Als je de appartementen binnenloopt, hebben ze niets.De appartementen zijn meestal leeg.Ze hebben niet eens een bank om op te zitten of een bed om op te slapen, daarom doen we wat we hier doen.”'A band of brothers' - de non-profitorganisatie van de San Antonio Army-veteranen bedient dakloze veteranen, vluchtelingen |https://www.expressnews.com/news/local/article/A-band-of-brothers-San-Antonio-Army-16211933.phpToen het weekend aanbrak in het magazijn bij de internationale luchthaven van San Antonio, leek de sfeer een beetje op een ochtend op een voorste operationele basis in een oorlogsgebied.Koffie drinkend spraken Pobanz en andere veteranen over de missie van de dag - en dat is precies hoe zij het zien.Het had het gevoel van een MEDCAP, een medische hulpmissie naar een dorp in Irak of Afghanistan, behalve dat niemand gewapend was met M4-geweren of Humvees bestuurde - en niemand maakte zich zorgen over bermbommen en opstandige hinderlagen.Hun primaire missie was het leveren van meubels in het appartementencomplex in de buurt van het South Texas Medical Center.Het is de thuisbasis van een groot aantal Afghanen die zich hier de afgelopen zes jaar hebben gevestigd, en de komst van VetStrong-vrijwilligers in de bakwagen en pick-ups trok een menigte die bekend was bij elke GI die dienst deed in Irak en Afghanistan.Een meisje in een jurk en nieuwsgierige Afghaanse jongens in T-shirts en spijkerbroeken en één in camouflagebroek in militaire stijl verzamelden zich rond de vrachtwagen, ooit gebruikt als onderhoudsvoertuig van de luchtmacht.Verwacht wordt dat binnenkort meer Afghanen naar dit complex zullen komen, op korte loopafstand van het Centrum voor Vluchtelingendiensten, dat formulieren heeft uitgedeeld aan immigranten die proberen hun geboorteland te ontvluchten in de nasleep van de overwinning van de Taliban.Dat was een onderwerp op de agenda deze dag voor Pobanz.Hij was er om meubels te bezorgen maar ook om thee te drinken bij een Afghaanse familie en te praten over hoe VetStrong de pas aangekomen vluchtelingen kon helpen.Er wordt gedacht dat tot 100 van hen deze kant op gaan, en groepen in de stad bereiden zich voor om ze in San Antonio te laten vestigen.Niemand weet precies wanneer ze zullen aankomen, maar het Centre for Refugee Services zal maandag een distributiecentrum opzetten in de Resurgent Church, Fredericksburg Road 8134, voor het geval er al een aantal zijn aangekomen.Ze hebben van alles een beetje nodig, van toiletartikelen tot nietjes voor ontbijt, lunch en diner.Terwijl de terugtrekking van de VS opdoemt, proberen Afghanen die zich in San Antonio hebben gevestigd hun dierbaren te redden |https://www.expressnews.com/news/local/article/US-pullout-Afghanistan-San-Antonio-16414087.phpMaar ondanks alles wat er voor de Afghanen wordt gedaan, zijn zij misschien niet de enige begunstigden van het werk van VetStrong.Pobanz maakt gebruik van zijn ervaring als maatschappelijk werker om een ​​manier te vinden voor Afghanen en Amerikaanse veteranen van de lange oorlogen om constructief de woede en het verdriet te kanaliseren die ze voelen na een plotselinge overwinning van de Taliban die de wereld verbijsterd heeft."Het is een gedeelde ervaring, en het is net zo belangrijk voor ons," zei hij.“Ik denk dat het werk dat we kunnen doen net zo belangrijk is als het leveren.Er is een wederzijdse gedeelde inspanning daar, en ... een wederzijds voordeel - bijna (even veel) een beloning voor ons als voor de families die de items krijgen die ze nodig hebben.“Dat is natuurlijk de natuurlijke eindtoestand die we proberen te bereiken, maar ik denk dat de andere kant daarvan het effect is dat het heeft op de mentale gezondheid en emoties van sommige van deze veteranen die in staat zijn om dat positief te maken. veranderen, en ze kunnen het zien.”Nu 46, Pobanz bracht 17 jaar in het leger door, oplopend tot stafsergeant.Hij voltooide een bachelor in algemene studies voordat hij de master sociaal werk van de UTSA begon.Zijn werkstijl is een mengeling van de mantra van sociaal werk, alle mensen doen ertoe, en de discipline van het stellen van doelen en het uitvoeren ervan, die gemeenschappelijk is voor troepen in de strijdkrachten.Maar zijn evolutie van soldaat tot maatschappelijk werker was misschien helemaal niet gebeurd."Terwijl ik mijn carrière bij het leger beëindigde, probeerde ik altijd andere soldaten te helpen die problemen hadden en probeerde ik ze in de goede richting te wijzen, probeerde ik voor hen te pleiten, en iemand had toen tegen mij gezegd: 'Ja , je zou een geweldige maatschappelijk werker zijn'”, herinnert Pobanz zich."Ik wist niet wat maatschappelijk werk was, en ik herinner me nog mijn antwoord: 'Ik wil niet bij de sociale zekerheid werken.'"In het sociale werkprogramma van UTSA deed hij vrijwilligerswerk bij andere non-profitorganisaties en had hij contact met dakloze veteranen terwijl hij stage liep bij het American GI Forum.Dakloze veteranen die in appartementen waren geplaatst, lieten ze af en toe in de steek, waardoor sommigen zich afvroegen waarom het gebeurde.Toen hoorde hij dat de veteranen niets in het appartement hadden, zelfs geen kussen.Vaak vouwden ze handdoeken op om hun hoofd op te laten rusten."Ik denk dat wat er gebeurde, was gewoon mensen zien, praten, en dat is waar we assisteren aan de huisvestingskant, en kijken naar de percentages van desertie - ze waren behoorlijk hoog - en begonnen vragen te stellen aan sommige van deze mensen die we zou tegenkomen', zei Pobanz.''Waarom ben je weer op straat?'En: 'Ja, ik had een appartement van de stad of de VA en het was geweldig.Er zit echter niets in.'En ik zei: 'Als we je een bank geven, en als we je misschien een bed kunnen geven, denk je dat dat voldoende zou zijn?'En ze zeiden: 'Ja!Dat zou geweldig zijn.'"Het werkte.Bij vervolgbezoeken 90 dagen later waren de veteranen nog steeds in hun huizen.De oorsprong van VetStrong is een kleine groep vrijwilligers die hun pick-ups gebruikten om meubels te bezorgen aan dakloze veteranen - maar aanvankelijk geen naam hadden.Pobanz richtte de groep op als een non-profitorganisatie in het voorjaar van 2017 toen duidelijk werd dat hij op een grote onvervulde behoefte in San Antonio was gestuit.Bij het onderzoeken van alle verschillende sociale diensten voor veteranen in de stad, ontdekte hij dat geen van hen meubels aan de veteranen leverde.“Ik had bij de andere plaatsen rondgevraagd.Ik zei: 'Is er iemand die meubels maakt?'Ik zei: 'Iemand moet het doen.Ik kan niet de eerste persoon zijn'", zei hij.'Nadat ik... een paar kenners had gevraagd, zeiden ze: 'Nee, af en toe krijgen ze misschien een bank, maar er is niets geregeld.'"Er is geen organisatie waarvan hun belangrijkste onderdeel dit was."Van daaruit groeide VetStrong en bereikte zowel burgers als veteranen.De groep, die nu ongeveer 300 veteranen en hun families per jaar helpt, heeft zich uitgebreid naar andere behoeftige mensen, waaronder slachtoffers van huiselijk geweld en, de laatste tijd, de Afghanen die op weg zijn naar de VSDe dagen van Pobanz zijn druk, zeker nu er meer Afghanen komen.Hij doet VetStrong rond zijn dagelijkse baan als maatschappelijk werker voor de afdeling Veteranenzaken, werkt elke dag en besteedt 80 uur per week.Terwijl een thuisblijfmoeder fungeert als planner en anderen administratieve taken uitvoeren, zal hij nog steeds reageren op 20 e-mails en 30 tot 40 sms-berichten per dag, evenals een half dozijn of meer telefoontjes.Hij heeft al acht jaar geen vakantie gehad.De val van Kabul heeft een persoonlijke impact gehad op Pobanz, die de strijd zag in het conflict genaamd Operation Enduring Freedom.Hij diende in 2007 en 2008 in Afghanistan en opnieuw in 2011 en 2012, en hij sponsorde twee Afghaanse tolken toen ze naar de VS kwamenHij maakt zich zorgen over de gevolgen van de val van Afghanistan voor veteranen.In de manier waarop Pobanz naar recente gebeurtenissen kijkt, is de crisis in het buitenlands beleid een kans voor veteranen om persoonlijke genezing te vinden door hun Afghaanse tegenhangers te helpen.Hij zoekt naar een woord of zin om te classificeren hoe VetStrong de verschrikkingen die zich in Kabul ontvouwen in iets goeds kan veranderen, maar neemt uiteindelijk genoegen met een termijn."Het is in zekere zin straattherapie," zei Pobanz.“Er is geen formele klinische term, maar in zekere zin is het heel therapeutisch, alleen al in die straattherapie die zweetgelijkheid in één verpakt.Hoe noem je dat?Ik weet het niet, maar het is wat het is."Sig Christenson dekt het leger en werkt sinds 1997 bij Express-News. Hij sloot zich aan bij de 3e Infanteriedivisie tijdens de invasie in Irak en bracht sindsdien zeven keer verslag uit vanuit Bagdad en Afghanistan.Hij was afgestudeerd aan de Universiteit van Houston en deed verslag van de belegering van Branch Davidian, het uiteenvallen van de space shuttle in 2003, de schietpartij in Fort Hood in 2009 en de daaropvolgende juridische procedures, evenals orkanen, tropische stormen en overstromingen sinds 1986. Hij heeft prijzen gewonnen van Hearst Kranten en de Associated Press , werd in 2004 door zijn collega's uitgeroepen tot "Reporter van het Jaar" en is mede-oprichter en voormalig president en bestuurslid van Military Reporters & Editors, opgericht in 2002.