De gevolgen van de vooruitgang op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI) worden verder gevoeld dan iemand had verwacht.AI kwam misschien in de jaren negentig in het publieke bewustzijn dankzij schaakcompetities, maar het infiltreert nu kunstcompetities en, binnenkort, het geschreven woord.Sommige commerciële aanbiedingen kunnen tekstparagrafen bevatten op basis van korte aanwijzingen, trefwoorden en toonparameters.Gebruikers van de e-mailservice van Google microdoseren natuurlijk al sinds 2018, toen Gmail Smart Compose uitrolde.Wat deze ontwikkelingen duidelijk maken, is dat mensen in de zogenaamde 'creatieve klasse' nu worden geconfronteerd met de first-person afrekening die automatisering al lang heeft gepresenteerd aan arbeiders: technologie gaat de manier waarop we werken radicaal veranderen.Als analist bij een denktank bestaat mijn taak uit het verwerken van beleidstrends, het formuleren van nieuwe ideeën om economische en sociale problemen aan te pakken en deze via het geschreven woord naar voren te brengen.Als programma's als Midjourney , DALL-E en Voyager al een menselijk publiek kunnen boeien, twijfel ik er niet aan dat mijn bescheiden vermogen om het beleidslandschap te metaboliseren, mijn weg naar nieuwe oplossingen te beredeneren en taal op provocerende, boeiende manieren te manipuleren binnenkort worden geëvenaard - en vervolgens overtroffen - door AI-programma's die voor de taak zijn ontworpen.Hoewel ik niet de illusie heb dat mijn werk blauwe linten verdient, brengt het onder woorden brengen van gedachten die emotie overtuigt of opwekt een bepaald kunstenaarschap met zich mee.Het is een boeiend en bevredigend proces, waaraan ik identiteit ontleen.Als ik bedenk dat een computer het binnenkort beter zou kunnen doen, voel ik me, net als de Lancashire-handwevers van het begin van de 19e eeuw, meer dan een beetje bedreigd.Garry Kasparov loste dit raadsel twee decennia geleden op en had een voorsprong in het omgaan met het vooruitzicht van veroudering.Kasparov, een geweldige schaker aller tijden, had de eer om de wereldtitel te behalen op het moment dat computerschaakprogramma's hun bekwaamheid opvoerden.In 1996 versloeg Kasparov wat toen de sterkste schaakengine ooit was, IBM's Deep Blue.Maar zoals hij vertelt in zijn memoires, Deep Thinking: Where Machine Intelligence Ends and Human Creativity Begins, wist hij toen dat zijn heerschappij spoedig zou eindigen.Inderdaad, in een rematch in 1997 waarvoor Kasparov rijkelijk werd gecompenseerd, bracht een bijgewerkte Deep Blue het tijdperk van AI wereldwijd onder de aandacht, waardoor de kampioen een verbluffende nederlaag leed in de beslissende zesde wedstrijd van de wedstrijd.In Deep Thinking, gepubliceerd in 2017, legt Kasparov uit hoe zijn kijk op AI is geëvolueerd en waarom.Ondanks de angst die het verlies van 1997 hem veroorzaakte, beschouwt hij AI als een van de grootste kansen voor de mensheid om haar welzijn te bevorderen.De reden is dat Kasparov in de tussenliggende jaren heeft geconstateerd dat het hoogste prestatieniveau, op het schaakbord en elders, wordt bereikt wanneer mensen met slimme machines werken.Nadat de programmeurs van Deep Blue hadden vastgesteld dat het dieper in het spel kon kijken dan de menselijke geest, kwamen Kasparov en een groep partners met een nieuw concept: wat als mensen in plaats van mens versus machine tegen elkaar zouden spelen, maar met de hulp van schaak software?Ze noemden de nieuwe speelstijl 'geavanceerd schaken' en de uitkomsten verrasten Kasparov.Het was niet de speler met de beste schaaksoftware die noodzakelijkerwijs won, en ook niet de beste menselijke speler.De toppresteerders waren eerder de spelers die de machines het meest effectief konden gebruiken, degenen die het meeste uit de schaakengines en hun eigen creatieve vaardigheden konden halen.Wat Kasparov meenam uit het geavanceerde schaakexperiment, is dat een slim werkproces zowel superieur menselijk talent als superieure technologische pk's verslaat.Hetzelfde inzicht kan worden gebruikt door kunstenaars, componisten, schrijvers, ontwerpers en dergelijke.In plaats van AI te zien als het einde van ons levensonderhoud, zouden we de kansen moeten zien die het biedt voor beter werk.Voor de creatieve klasse is het antwoord op de AI-uitdaging om de programma's die ons ter beschikking staan ​​optimaal te benutten.Gaat het kunstenaarschap verloren door AI, of wordt het ontgrendeld, omdat we bevrijd zijn van enkele van de meer formule-achtige structureringsprocessen die energie verbruiken?Door deze aspecten van creatie te delegeren aan AI, verwacht ik dat er meer mentale ruimte beschikbaar is om de retorische bloei en de geestige stukjes borduurwerk te genereren die schrijven plezierig maken.Ja, mensen die AI inzetten in de schrijfwereld, kunstwedstrijden en elders zullen waarschijnlijk minachting krijgen.Maar hoewel een gelijk speelveld gepast is in gedefinieerde competities, zou het in open velden om een ​​rivaal van bedrog te beschuldigen niet zinvoller zijn dan in die van de textielindustrie.Voor de onverschrokken schrijver zal AI kansen creëren om beter werk te produceren met een snellere clip, net zoals het weefgetouw deed voor de wevers van Lancashire.In plaats van angst, en zeker in plaats van onderdrukking van de Luddieten, zou dit een moment van optimisme moeten zijn.AI komt voor onze banen.De komst ervan zal echter geen voorbode zijn van veroudering, maar een katalysator voor grotere prestaties.VOLGENDE: Gebruik immigranten niet als politieke pionnenJordan McGillis is een Paulson-beleidsanalist bij het Manhattan Institute.Mary Katharine Ham |Uit het nummer van november 2022Mike Riggs |Uit het nummer van november 2022Charles Oliver en Peter Bagge |Uit het nummer van oktober 2022© Stichting Reden 2022 |Toegankelijkheid |Privacybeleid |Gebruiksvoorwaarden